mercredi 5 septembre 2007

Josti


Josti Gadeyne

Senegal

PARPEBA : Projet d’amélioration et de renforcement des points d’eau dans le bassin arachidier / Project voor de verbetering en versterking van de watervoorziening in het aardnotenbekken


De eerste keer dat ik in aanraking kwam met talibé’s, wou ik het liefst zo vlug en zo ver mogelijk vluchten. De kinderen omsingelden me en klampten me aan, op zoek naar wat kleingeld. Ik voelde een zekere schaamte bij mezelf: ik heb alles wat ik me maar kan wensen, zij moeten elke dag vechten om te overleven.

Talibé’s maken deel uit van het dagelijkse straatbeeld in Senegal, je vindt de bedelende kinderen in vuile, gescheurde kleding et met een leeg tomatenblik op elke straathoek. Ze vallen onder het gezag van marabouts, religieuze moslimleiders. De kinderen krijgen onderdak en koranlessen, maar moeten in ruil daarvoor hun eigen eten zien te zoeken en geld inzamelen. Sommige marabouts ranselen de kinderen af als ze geen geld binnenbrengen op het einde van de dag.

Armoede went nooit, maar ik heb toch geleerd ermee om te gaan, op een positieve manier. Elke dag wachten dezelfde talibé’s me op als ik na mijn middagpauze terugkeer naar het werk. Ze lachen me toe en ik praat met hen in het Wolof, naast het Arabisch vaak de enige taal die ze beheersen. Ik probeer hen het respect en de warmte te geven die ze nauwelijks krijgen.

Aucun commentaire: